Hired to be fired. Oftewel: gecontracteerd om weer ontslagen te worden. Dat Amerikaanse motto was in het afgelopen seizoen meer dan ooit van toepassing op de coaches in de eredivisie. Slechts de helft van de achttien clubs maakte de competitie af met de oefenmeester die vorig jaar zomer ook de eerste training leidde. Een dieptepunt. Opvallend daarbij is dat liefst zes coaches (Stevens, Verbeek, Van Basten, Westerhof, Van Stee, Wetzel) al in het eerste seizoen sneuvelden bij hun nieuwe club.
Directeur Gerard Marsman van de belangenvereniging Coaches Betaald Voetbal (CBV) noemde de massale uittocht van de trainers dramatisch. “Voor onze leden, voor onze organisatie, maar zeker ook voor de bedrijfstak betaald voetbal. Het imago loopt grote schade op, evenals de personen in kwestie. Ik hoop dat dit seizoen een incident is geweest.”
Waan van de dag
Volgens Marsman heeft de waan van de dag in het afgelopen seizoen te veel geregeerd in de eredivisie. “Er is steeds meer en steeds sneller naar direct resultaat gestreefd. Dat vloekt enorm met het trainersvak. Maar daar heb je in de huidige voetballerij wel mee te maken. Daar ligt een mooie taak voor de CBV. We zullen onze leden nog beter moeten opleiden, begeleiden en bijscholen. Het trainersvak wordt immers steeds zwaarder, maar het is ook een echt vak dat je niet zo snel onder de knie hebt.”
In het “complex van factoren” dat volgens Marsman tot de aanhoudende stoelendans onder de trainers heeft geleid, vervullen de clubs uiteraard een cruciale rol. “Je mag toch aannemen dat er goed is nagedacht voordat een nieuwe trainer wordt aangesteld. Het is daarbij de kunst om de kwaliteiten van de nieuwe hoofdcoach te benoemen en te benadrukken en daarbij de juiste mensen te zoeken om het technische profiel compleet te maken. In de praktijk komt dat echter nog veel te weinig voor.” (Bron: telegraaf.nl)