Vrijwel iedere trainer zou dit seizoen graag in de schoenen hebben gestaan van Ruud Brood, trainer-coach van Jupiler League-kampioen NEC. Begin april kon in het Goffertpark immers de vlag al gehesen worden. Wat iedereen echter ook weet, is dat een kampioenschap niet vanzelf tot stand komt. En al helemaal niet als er gebouwd moet worden op de puinhopen van een degradatie. Hoe is Brood deze klus aangegaan, wat heeft hij gedaan om van een zeer gemêleerd gezelschap spelers een succesvolle eenheid te smeden? De Voetbaltrainer zocht hem op en noteerde zijn relaas. ‘Druk weghouden door subdoelen stellen’ Druk weghouden U hebt na een korte periode van observeren uw stempel gedrukt. Dan komen de wedstrijden, ga je veel winnen en word je favoriet. Hoe zorgt een trainer ervoor dat iedereen zich blijft focussen op de inhoud? Ruud Brood: “Zowel in de club als bij de spelers hebben we duidelijk een verschil gemaakt tussen ‘We willen kampioen worden’ en ‘We willen promoveren’. Wij wilden promoveren. Uiteraard was een kampioenschap wenselijk, maar we hebben de druk weggehaald dat dit het ultieme doel was. Dat wás het niet, promoveren was het doel. Verder hebben we in de spelersgroep steeds de ontwikkeling centraal gezet. Prestatief hebben we daarbij steeds subdoelen gesteld: een wedstrijd winnen, bovenaan blijven staan, een periodetitel pakken. Doelen op kortere termijn waardoor het eenvoudiger was de aandacht erbij te houden en je concreet bezig te houden met een direct doel. Ook technisch en tactisch hebben we doelen gesteld: hoe willen we spelen, en wat bereiken we daarin? De uitvoering was erg belangrijk, naarmate die beter is, wordt je kans op een goed wedstrijdresultaat groter. En verder kun je met spelers individuele doelstellingen bespreken. Daarmee haal je de druk van het presteren op lange termijn (lees: promoveren) wat weg. Dit alles met een positief kritische insteek. Ook hebben we als technische staf vaak bij elkaar gezeten met de vraag ‘Van wie kunnen we de komende weken iets verwachten’, ofwel: wie zit in een situatie waarin hij anderen negatief kan beïnvloeden? Dat probeer je dan voor die tijd al te onderscheppen: je kijkt goed naar die speler, houdt in de gaten wat er om hem heen gebeurt. In het begeleiden van een team is ‘preventieve mentale begeleiding’ erg belangrijk: ervoor zorgen dat iets wat onwenselijk is voor de ontwikkeling van de groep, niet gebeurt. Maar ook: neemt iedereen wel zijn verantwoordelijkheid, wie kunnen we nog verder begeleiden zodat hij een nóg betere invloed op de groep krijgt? Dat zijn interessante en belangrijke processen. Natuurlijk, je bent nooit in staat om alles uit te sluiten. Maar op deze wijze kun je wel veel problemen tackelen en blijft iedereen bij de les.” Wilt u het complete artikel lezen? Word dan abonnee. Kijk hier voor de mogelijkheden.