Jeugdvoetbal draait niet alleen om het aanleren van een betere techniek of het spelen op balbezit. Wanneer de tegenpartij de bal heeft, dient er ook verdedigd te worden. Een vak op zich waarmee men het best al van jongs af kan beginnen. Bart Plasschaert (24) is er met de jongens van Zulte Waregem onder 13 gedurende 25 procent van de jaarlijkse trainingstijd mee bezig. Een van de subthema’s is het verdedigen in blok: ‘In wedstrijden kies ik soms voor een driemansdefensie. Zo leren spelers snel het belang van organisatie en samenwerking inzien.’ Een fragment uit het artikel: Met drie achterin Bart Plasschaert: “Naast de lengteas heb je ook de breedteas. Ook die wil ik het liefste op 25 à 30 meter zien. Als het spel kantelt, moeten de flanken dus bijna ter hoogte van de tweede paal lopen. Rekening houdende met de lengteas voetbal je dus op een zeer beperkte ruimte. Omdat verdedigers hier in het begin veel fouten in maken, laat ik hun eerst op het veld en daarna met videobeelden zien hoe het wel en niet moet. Dat versnelt het leerproces. Om spelers bewust te maken dat ze achterin heel goed moeten sluiten, speel ik in het begin van het seizoen regelmatig een wedstrijd met drie verdedigers. Dat stelt hogere eisen aan de verdedigers. Ze moeten de hele match door geconcentreerd zijn en sterk zijn in 1:1-duels, want ze komen constant man-tegen-man te spelen. Daarnaast moeten ze ook nog eens goed leren sluiten, wat niet makkelijk is met drie achterin. Een verdediger minder vraagt veel betere afspraken en nog meer overleg. Zeker omdat tegenstanders dan vaak nog meer diep gaan lopen in de aanval. Positiespel is daarom belangrijk. Als één verdediger gaat doordekken, dan komen er twee verdedigers in zijn rug dekking geven. De kunst is om de tegenspeler in balbezit steeds naar de buitenkant te duwen, zodat je de druk uit het centrum weghoudt. Een ander interessant leerpunt van met drie achterin spelen, is dat verdedigers vaker in een 1:1-situatie komen. Zo leren ze in een korte tijd slimmer verdedigen. Met drie achterin is het drukzetten van je aanvallers nog belangrijker, want als zij dat niet goed uitvoeren, komt de defensie vaak en snel in zo’n man-tegen-mansituatie. De breedteas vraagt dus veel meer aandacht in een 1:3:4:3. Het gevaar van drie man achterin is evenwel dat je spelers er nog niet klaar voor zijn en de eerste wedstrijden heel veel doelpunten slikken. Dan keldert het vertrouwen en worden de leermomenten eerder afleermomenten. Doseren is dus de boodschap.” Wilt u het gehele artikel lezen en/of abonnee worden op de printuitgave van De Voetbaltrainer, klik hier.
Bart Plasschaert leert Zulte Waregem onder 13 verdedigen in blok
