De invloed van een trainer op het verloop van een wedstrijd is altijd indirect. Hij beïnvloedt zijn spelers door ze te trainen, coachen en begeleiden, maar kan de ballen er niet zelf in schieten. Het zijn uiteindelijk de spelers die verantwoordelijk zijn voor de uitvoering. Dat maakt het interessant eens te kijken naar wat zij vinden van de werkwijze van hun trainer. De Voetbaltrainer vroeg Yassine Assa en Tom IJzerman, ervaren spelers van zondaghoofdklasser Dieze West, om hun licht te laten schijnen op de werkwijze van hun trainer Michel van Oostrum. Een fragment uit het artikel in VT215: Partijvormen Michel van Oostrum: “Op woensdag spelen we vaak kleine, felle partijen. Op vrijdag trainen we groter en is er ook meer ruimte voor tactische accenten.” Tom IJzerman: “Dat we op woensdag vaak kleine partijen spelen, vind ik erg prettig. Je hoeft elkaar niet doormidden te schoppen, maar zulke partijen moeten wel heel fel zijn. Neem het partijspel dat we vanavond deden: heel veel tempo, duels en doelpogingen. (zie trainingsvorm 2) Op vrijdag is dat toch anders: dan ligt de focus meer op de wedstrijd van zondag en is er ook meer ruimte voor enkele tactische accenten. Toen ik bij HHC Hardenberg speelde, trainden we drie keer per week en dan heb je veel langer de tijd om uitgebreid het strijdplan door te nemen. Omdat we bij Dieze West maar twee keer per week trainen, moet je daarin als trainer wel doseren. De groep moet voldoende arbeid blijven leveren, dus is het niet bevorderlijk als je het spel vaak stillegt of tussen series door heel veel uitlegt. Daarin zorgt Van Oostrum voor een goede balans, vind ik.” Yassine Assa: “In de regel hoor je bij een stopmoment altijd een paar spelers zuchten en klagen, maar dat heb je overal. Daar moet een trainer zich niets van aantrekken. Als het echt om de haverklap gebeurt, wordt het vervelend, maar dat is niet het geval. Ik vind zelfs dat Van Oostrum zulke momenten nog vaker kan pakken. Als hij iets aangeeft en het moment erop gebeurt het nog steeds niet, dan moet je het opnieuw stilleggen. Daarmee stel je een norm: zo wil ik het hebben en niet anders. Soms is de speelwijze voor iedereen wel duidelijk, maar tonen niet alle spelers de inzet om de gemaakte afspraken na te komen. Daarop moet je als trainer toezien.” Wilt u het complete artikel lezen en/of abonnee worden op vakblad De Voetbaltrainer, klik hier voor de mogelijkheden.