Het beoordelen van trainers door de pers en door voetballiefhebbers is de laatste jaren zo ongeveer uitgegroeid tot een nationaal gezelschapsspel. We zien dat het optreden van die trainers binnen een club, op alle niveaus, met name door die externe factoren moeilijker lijkt dan ooit. De Voetbaltrainer praat met Gaston Sporre, bewezen topbestuurder in het bedrijfsleven én in de voetbalwereld. Hoe kijkt Sporre aan tegen het functioneren van de trainer anno nu? ‘Er zijn geen absolute waarheden meer, 1 + 1 ligt tussen 1,9 en 2,1.’ Een fragment uit het artikel: “Eén ding mogen we nooit vergeten: de trainer en de club gaan een samenwerking aan voor een bepaalde tijd, niet voor eeuwig. Ik heb geleerd dat het uitzonderlijk is wanneer een trainer langer dan twee à drie jaar bij een club kan werken. Natuurlijk zijn er altijd mooie teksten voorafgaand aan zo’n periode waarbij partijen de intentie uitspreken om een proces aan te gaan en langjarig met elkaar te willen werken. In de praktijk zie je dat het vrijwel nooit zo gaat. Het is goed om dit te erkennen en dit aan het begin ook zo naar elkaar uit te spreken: geen overdreven verwachtingen of toekomstbeelden, gewoon zeggen hoe het is en hoe zich dit meestal afspeelt. En dan moet het waargemaakt worden. We weten allemaal dat voetbalemotie een dagkoers is, waarbij de resultaten van de laatste wedstrijden bepalend zijn. Heb je dan bestuursleden met een ruggegraat als een tuinslang die heen en weer zwiept, dan kun je gekke dingen meemaken. Beide partijen moeten rustig blijven. Toen we PEC Zwolle hadden gered, verloren we daarna wedstrijd-op-wedstrijd. We hebben toen gecommuniceerd dat we langzaamaan de club wilden opbouwen, dat de trainer veel verstand van voetbal had en dat we geduld vroegen van iedereen. Dat opbouwen lukt niet in drie jaar. Daar is veel langer voor nodig. In dit geval hebben we gezegd, dat we vermoedden wel tien jaar nodig te hebben om er een goed, stabiel geheel van te kunnen maken. Gelukkig is dat wat sneller gegaan, toen. Maar je moet niet te snel te veel willen.” Wilt u het complete artikel lezen en/of abonnee worden op vakblad De Voetbaltrainer, klik hier voor de mogelijkheden.