De dreun incasseren, de rug rechten en het vizier op de toekomst. Zo moet de winter van bondscoach Danny Blind er zo ongeveer hebben uitgezien. Na de dramatisch verlopen kwalificatiereeks voor het EK 2016 mag het Nederlands elftal uiteraard niet ontbreken op het WK, twee jaar later in Rusland. Maar het pad ernaartoe is bezaaid met hobbels en kuilen. Een zware kwalificatiepoule, ouder wordende sterspelers en een gebrek aan toppers in de ‘tussengeneratie’. Het spookbeeld 1982-1986, toen Oranje drie eindtoernooien op rij ontbrak, doemt op. Blind vertelt hoe hij het wil verjagen.
Welke nuances zijn in de speelwijze nog te maken?
Danny Blind:
“Dan moet je toch vooral denken aan de manier waarop je middenveld functioneert. Dat kan in de punt naar voren of naar achteren zijn, maar het kan ook rouleren. Ik neig er het meest naar om met een 10 te spelen, zoals we in Engeland aanvankelijk gedaan hebben met Wijnaldum.
Maar in die wedstrijd zag je ook dat je snel moet kunnen schakelen. Omdat Engeland op het middenveld met vier spelers in een ruit speelde, hebben we moeten omzetten en zijn Wijnaldum en Bazoer meer controlerend gaan spelen. Dan kom je in een 1:4:3:3 terecht die je ook zou
kunnen omschrijven als 1:4:2:3:1. Met onze backs hebben we zowel rechts als links mogelijkheden om aanvallend veel invloed uit te oefenen. Daarvoor is dan weer essentieel dat onze buitenspelers niet statisch aan de lijn fungeren, maar juist dynamisch zijn en de ruimtes zowel zoeken als creëren. (zie tekening 1) In het verleden konden buitenspelers wel aan de zijlijn blijven en vertrouwen op hun individuele actie, maar dat is tegenwoordig veel lastiger. Tegenstanders zijn tactisch beter ingesteld, fysiek veel sterker ook. En kom je er dan niet langs, wordt het voetbal
snel voorspelbaar.”
Danny Blind:
“Dan moet je toch vooral denken aan de manier waarop je middenveld functioneert. Dat kan in de punt naar voren of naar achteren zijn, maar het kan ook rouleren. Ik neig er het meest naar om met een 10 te spelen, zoals we in Engeland aanvankelijk gedaan hebben met Wijnaldum.
Maar in die wedstrijd zag je ook dat je snel moet kunnen schakelen. Omdat Engeland op het middenveld met vier spelers in een ruit speelde, hebben we moeten omzetten en zijn Wijnaldum en Bazoer meer controlerend gaan spelen. Dan kom je in een 1:4:3:3 terecht die je ook zou
kunnen omschrijven als 1:4:2:3:1. Met onze backs hebben we zowel rechts als links mogelijkheden om aanvallend veel invloed uit te oefenen. Daarvoor is dan weer essentieel dat onze buitenspelers niet statisch aan de lijn fungeren, maar juist dynamisch zijn en de ruimtes zowel zoeken als creëren. (zie tekening 1) In het verleden konden buitenspelers wel aan de zijlijn blijven en vertrouwen op hun individuele actie, maar dat is tegenwoordig veel lastiger. Tegenstanders zijn tactisch beter ingesteld, fysiek veel sterker ook. En kom je er dan niet langs, wordt het voetbalsnel voorspelbaar.”
In de Mediatheek en TrainingsPlanner zijn de videofragmenten uit dit artikel opgenomen.
Hele artikel lezen? Word abonnee, meer informatie hierover vindt u hier.