Dit stuk bevat passages uit een groter artikel uit De Voetbaltrainer 272.
Bij een nieuwe uitdaging als hoofdtrainer moet je de eigen voetbalvisie én de kwaliteiten van de beschikbare spelers optimaal met elkaar te laten versmelten. Alle facetten uit het heden en verleden spelen daarbij een rol. Maar een speelwijze blijft vaak ook een constant evoluerend proces, zeker wanneer je zoals Michele Santoni bij FC Dordrecht voor enkele jaren hebt bijgetekend. Dat geeft kansen om te bouwen voor de lange termijn. Je kunt doorselecteren en meer en meer jouw visie en manier van spelen in de selectie implementeren.
Doorontwikkelen
Michele Santoni: ‘We zijn nu zo’n anderhalf jaar bezig met een groeiproces en dit nieuwe tweejarige contract is niet alleen de bevestiging van een fantastische samenwerking, maar ook de kans om samen op sportief gebied verder te groeien. We hebben met elkaar vorig seizoen de basis gelegd en ik ben blij dat ik de kans krijg om mijn bijdrage ook voor de komende drie jaar te mogen leveren bij het verder bouwen aan een gezonde toekomst van onze club. Er zijn inmiddels op veel verschillende vlakken binnen de club al heel veel aspecten doorontwikkeld. Maar ook op technische vlak hebben we stappen gemaakt om steeds meer een moderne betaaldvoetbalorganisatie te zijn. Een van de aspecten waar we goed naar hebben gekeken, is onze speelwijze. Toen ik hier begon hebben we eerst 1:4:3:3 gespeeld, waar we na een moeilijke eerste seizoenhelft toch nog het nodige succes mee hebben geboekt. Dit seizoen hebben we ervoor gekozen om de speelwijze verder door te ontwikkelen naar 1:3:4:3. Dit past namelijk veel beter bij de selectie.’
Systeem
‘Dit systeem wilde ik eigenlijk ook al spelen toen ik hier in 2021 begon, maar toen waren we in de opbouw van de groep nog niet ver genoeg, vond ik. En zoals al eerder aangegeven, je kunt de keuze voor een speelwijze nooit los zien van het verleden en heden bij de club waar je werkzaam bent. Als de randvoorwaarden niet optimaal zijn, dan moet je wellicht in het begin concessies doen. Je moet dan denken aan de technische staf waar bepaalde functies niet zijn ingevuld, de trainingsfaciliteiten, stadion, voeding, (spelers)budgetten en ga zo maar door. Bovendien heb je nog te maken met spelers, die zich comfortabel moeten voelen in de manier van spelen. Wanneer je dan punten pakt, groeit dat gevoel steeds makkelijker en kun je ook makkelijker opnieuw veranderingen aanbrengen. Maar als FC Dordrecht zijn we ook altijd afhankelijk van spelers die komen en weer vertrekken. We hebben bij versterkingen gericht gekeken naar jongens met wie we nu wél dit systeem kunnen spelen. Daarom zijn we dit seizoen heel vroeg met de voorbereiding begonnen en hebben vanaf dag 1 dit systeem geïntroduceerd.’
Geen overload
‘Dit systeem kun je vaak ook op meerdere manieren interpreteren. Want in de opbouw met drie verdedigers en diep oplopende wingbacks speel je feitelijk 1:3:2:5. Zo dwing je tegenstander om achterin keuzes te maken. En wanneer de tegenstander de bovenliggende partij is, dan biedt het ook mogelijkheden om tijdelijk terug te gaan naar 1:5:4:1. Al heeft dat nooit mijn voorkeur. Bovendien kun je 1:3:4:3 op vele manieren uitvoeren. Kijk naar Eintracht Franfurt en Tottenham Hotspur bijvoorbeeld. Beide spelen met 1:3:4:3 als uitgangspunt maar in een totaal afwijkende stijl. Deze speelwijze vraagt wel goede samenwerking tussen de buitenspelers en de wingbacks, vooral in de communicatie. Op het juiste moment de ruimte in lopen of met een crosspass de kantwissel doen.’