Dit stuk bevat passages uit een groter artikel uit De Voetbaltrainer 273.
Scrol een keer door Twitter heen en er is een team dat constant wordt uitgelicht door menige analist: het Brighton van Roberto de Zerbi. De Italiaanse trainer weet na Sassuolo en Shaktar Donetsk nu ook in Engeland furore te maken met zijn manier van spelen. De Voetbaltrainer neemt het aanvalsspel van Brighton eens onder de loep.
Vierkant op het middenveld
Brighton creëert een overtal op het middenveld. De spits zakt meestal terug en komt als tweede 10 te spelen. Het doet enigszins denken aan de manier waarop Lionel Messi speelde onder Pep Guardiola bij Barcelona. De spits zakt steeds terug om het overtal te maken, terwijl de buitenspelers hoog en breed blijven spelen. Dit stelt de tegenstander weer voor keuzes. Immers, wordt er doorgedekt op de twee laag gepositioneerde centrale middenvelders van Brighton, dan komen de twee 10’en van Brighton in een steeds grotere ruimte te spelen. Zakt de tegenstander terug om de 10’en af te dekken, dan kan Brighton het overtal in de opbouw eenvoudig uitspelen.
Brighton tegen een 1:4:4:2-formatie
Zeker wanneer de tegenstander vanuit een 1:4:4:2-formatie verdedigt is de formatie van Brighton lastig op te vangen. Dekken de twee centrale middenvelders door op de centrale middenvelders van Brighton, dan komen de spits en de aanvallende middenvelder beiden vrij te staan. Zelfs wanneer een van de centrale verdedigers doordekt staat Brighton daar nog steeds in overtal. De verdedigers moeten daarnaast rekening houden met eventuele diepteloopacties van de buitenspelers van Brighton, waardoor ze niet zomaar het centrum weg kunnen geven of achterin 1:1 kunnen gaan staan (zie afbeelding).
Brighton tegen 1:4:3:3
Speelt Brighton tegen een tegenstander die verdedigt vanuit een 1:4:3:3-formatie, dan wordt het overtal op het middenveld kleiner. Het is dan 4:3 in plaats van 4:2. Brighton heeft dan wel een extra vrije speler in de opbouw, waardoor het de tegenstander makkelijker kan lokken om hoger te komen staan en vervolgens de ruimte op het middenveld te benutten (zie afbeelding). Kiezen de buitenspelers van Brighton lager positie, dan kiezen de spits en de aanvallende middenvelder hoger positie. Op deze manier zijn er altijd twee spelers die positie kiezen in de ruimte tussen de linies, ofwel in het centrum ofwel aan de zijkant. De andere twee spelers kiezen zo hoog mogelijk positie, om op die manier de laatste lijn van de tegenpartij te binden. Stappen de verdedigers van de tegenpartij door, dan ontstaat er altijd ruimte waar een speler van Brighton van kan profiteren.
