Individuele gesprekken

‘Ik ga op of naast het veld niet overdreven schreeuwen of gek doen voor de bühne. Iedereen kent de situatie: de spelers, de fans, wij. We hebben het eerder in het seizoen al laten liggen, bijvoorbeeld tegen Roda JC en Willem II. Bij een club als PEC Zwolle weet je dat je elk seizoen wel een keer tegen een flinke zeperd aan loopt. En vooropgesteld: we zitten er zeker bovenop, maar je moet na een forse nederlaag geen andere dingen doen dan normaal. Als je dat wél doet, zeg je in feite dat je daarvoor dus verkeerde dingen gedaan hebt. Wat dat betreft is er dus, sinds de bekerwinst, in mijn werkwijze weinig veranderd. Alleen ben ik meer een observator geworden in die vier jaar. Het veldwerk heb ik grotendeels uitbesteed aan mijn assistenten. En soms doe ik de trainingen ook zelf. Als het minder gaat, heb je een andere, meer sturende, rol dan wanneer alles goed gaat en je de beker wint. Je moet toch vaker en meer het voortouw nemen en richting de positieve dingen sturen. Je moet je focussen op wat je moet doen: scherpte creëren en zorgen voor duidelijkheid. Er bovenop zitten doe ik door rustig te praten en door individuele gesprekken te voeren met spelers. Dat doe ik na elke bespreking. Ik kan de tactiek nader individueel toelichten, input vragen bij spelers, gewoon eens horen hoe zij erover denken. Door die gesprekken individueel te doen, bouw je relaties op met spelers en hoop je dat ze open en eerlijk durven zijn. En misschien zelf met oplossingen komen. Dat vind ik belangrijk. Dus ook na een vervelende nederlaag ben ik geen feldwebel. In de nabespreking heb ik gezegd wat ik op mijn lever had, daarna wilden we weer de blik op Heracles krijgen. Dat heb ik dus ook zo met mijn staf besproken: we stappen het veld op met de blik naar voren gericht. Want zoals gezegd: wij moeten daarin voorop lopen. Je moet elke keer weer het team bijeenrapen. Motiveren. Prikkelen. Vertrouwen geven. Ook omdat de spelersgroep voor het seizoen had opgeschreven dat ze verwachtten rond de zevende plek te spelen is dat best moeilijk. Wat dat betreft was het zelfbeeld niet goed. Dan moeten de spelers weleens teleurstellingen verwerken. Maar als wij als staf daarin niet het voortouw nemen, doen de spelers dat ook niet meer.’