Teambuilding Nederlands vrouwenteam

Open cultuur Sarina Wiegman: ‘In de aanloop naar het EK merkten we dat er nog geen cultuur was waarin alles open met elkaar besproken werd. De speelsters waren soms nog een beetje te lief voor elkaar. De lat moest nog hoger komen te liggen. Ze stelden doorgaans wel de juiste eisen aan zichzelf, maar je moet dat ook doen ten opzichte van de voetbalhandelingen van de ander. Daaraan vooraf gaat het creëren van een veilige omgeving waarin hetgeen wordt besproken niet naar buiten komt. Vanuit het begrip voor elkaar en acceptatie naar elkaar kun  je onderling ook kritiek leveren zonder dat daaruit vervelende situaties voortkomen. Juist het leveren van die positieve, constructieve feedback bleef in die fase nog achterwege. Door het invoeren van een zgn. EK-klassement brachten we competitie in onze trainingen. Bij veel trainingselementen konden punten verdiend worden. Het ging om winnen, maar het is natuurlijk de kunst om binnen die wil om te winnen wel bij de voetbalhandelingen te blijven en daarop te focussen. Dus probeer je binnen je trainingen dynamiek te creëren, bijvoorbeeld door meer belang aan winnen te hangen: het EK-klassement. Maar ook door opzettelijk overtredingen te laten lopen of anderszins verkeerde beslissingen te nemen, waardoor het incasseringsvermogen wordt geprikkeld. Daarnaast was er ook een Commissie van Beroep, bestaande uit keeperstrainer Erskine Schoenmakers en Foppe de Haan. Speelsters konden protest aantekenen tegen een beslissing, waarop dan binnen 24 uur uitspraak werd gedaan. Ook dat zorgt voor reuring. Speelsters komen in beweging. En er valt van tijd tot tijd wat te lachen, hetgeen ook belangrijk is. Het moge duidelijk zijn dat we hiermee tijdens het EK zelf niet meer bezig zijn geweest. Dan werk je van wedstrijd naar wedstrijd en krijgen de speelsters individueel ruimte om zich te ontspannen. Bijvoorbeeld door even contact met de familie, indien daar behoefte aan is.’