Jeugd Onder 13

Vastigheden Marc Jansen: “Bij D-pupillen komt het maar zelden voor dat teams met twee spitsen spelen. Het opleiden in 1:4:3:3 is in Nederland al jaren duidelijk de standaard. Bij Hoogezand D1 speelde ik vorig seizoen zelf wél regelmatig met twee spitsen. Dit jaar wissel ik geregeld tussen een systeem met twee of drie spitsen. Ik vind dat je, ook in de D, bij het bepalen van je formatie best mag kijken naar het spelersmateriaal dat je hebt. Als je geen buitenspelers hebt, heeft het niet veel zin om toch 1:4:3:3 te gaan spelen. Wel is het zo dat er voor het spelen in 1:4:4:2, en dus ook het verdedigen tegen 1:4:4:2, al het nodige tactische inzicht om de hoek komt kijken. De meeste D-spelers zijn nog niet zo ver. Bij het verdedigen tegen een team met twee spitsen zet ik mijn twee beste mandekkers op de beide spitsen en ga met een laatste man spelen. Een centrale verdediger schuift dan door naar het middenveld. In zo’n geval zijn de vastigheden van het vertrouwde 1:4:3:3 wel gelijk verdwenen. De onderlinge afstanden in 1:4:3:3 zijn beter herkenbaar. De beide backs staan dan tegenover de buitenspelers en de spits wordt opgevangen door een centrale verdediger. Daarachter of daarnaast staat de vrije man.”