In deze vorm speelt de keeper de centrale verdediger in aan een bepaalde kant. Daar bootsen zeven spelers een 4:3-situatie aan de zijlijn na, waarbij Guardiola verschillende manieren van druk van de tegenstander simuleert en bijbehorende oplossingen aandraagt.
In tekening 2a zet de buitenspeler van buiten naar binnen druk. De passlijn naar de back is dicht, maar hij is wel via een verbindingsspeler bereikbaar, in dit geval de aanvallende middenvelder. In een andere variant kapt de centrale verdediger naar binnen waarmee hij de buitenspeler uitspeelt en passt hij de bal vervolgens naar de back.
In tekening 2b fungeert diezelfde middenvelder als verbindingsspeler. De spits zet druk op de bal in de lijn van de controlerende middenvelder, die niet rechtstreeks maar wel als derde man wordt bereikt.
Een andere mogelijkheid die zich tijdens wedstrijden kan voordoen is het dichthouden van de as door de buitenspeler (tekening 2c). Dat betekent dat de passlijn naar de back openligt. Guardiola wil hier een pass nét langs de buitenspeler zien. Zo kan de back zijn directe tegenstander in de aanname kwijtraken en een overtal creëren aan de zijkant of op het middenveld.
Een vervolgvorm kan een 4:3 met kleine doeltjes zijn (tekening 2d) waarbij het verdedigende team varieert in de manier waarop zij drukzetten. Komt bijvoorbeeld de meest defensieve middenvelder van blauw steeds voor zijn man, dan kan de rode aanvallende middenvelder in zijn rug vrijlopen, opendraaien en scoren.