Door een oranje bril bekeken was de wedstrijd Nederland-Schotland erg matig. Gelukkig keken we als redactie door een andere bril: die van een bepaald spelprincipe. Tijdens de gehele wedstrijd ging de aandacht uit naar één spelprincipe: ‘De diepte achter de verdediging bespelen’ (verdedigend). Niet geheel onverwacht wisselden zowel Nederland als Schotland daarin goede met matige momenten af. Wat kunnen we hiervan leren?
Waarom?
Waarom is het bespelen van diepte achter de verdediging zo belangrijk? Is dit niet goed voor elkaar, dan kan de tegenstander relatief grote kansen creëren met diepteloopacties die worden beloond met een pass op maat. Ze duiken dan op achter de laatste lijn en komen oog in oog met de keeper.
Wanneer?
De diepte er uithalen is (lang) niet altijd nodig. Pas als aan de volgende voorwaarden wordt voldaan, moeten de verdedigers hiernaar handelen.
- Een speler van de tegenstander kan de bal diep spelen. Hij heeft dus tijd en ruimte en de bal ligt speelklaar.
- Iemand kan de bal ontvangen. Er staan dus een of meerdere spelers klaar om diep te gaan.
- De bal kan in de ruimte achter de verdediging worden gespeeld. Dit hangt onder meer af van de passafstand en de hoogte van de laatste lijn.
Hoe?
Herkent een verdediger dieptedreiging, dan moet hij hier direct naar handelen. Dat doet hij door verschillende aandachtspunten naar acties te vertalen.
- Hij ziet zijn tegenstander die diepgaat. Zonder hem te zien, weet hij niet op welk moment hij precies moet terugsluiten en in welke richting.
- Hij staat ingedraaid, met zijn gezicht naar een van beide zijlijnen. Zo kan hij direct beginnen met sprinten (hij hoeft niet eerst nog om zijn eigen as te draaien). Tegelijkertijd kan hij de bal blijven zien.
- Hij begint al met sprinten voordat de pass wordt gegeven. Zo niet, dan kan de tegenstander met aanloop diepgaan en alvast snelheid ontwikkelen. Hij is dan niet of nauwelijks meer te achterhalen.
Matige uitvoering
Laten we wat voorbeelden bekijken van situaties tijdens Nederland-Schotland waarin dit niet goed werd uitgevoerd. Deze situaties zijn terug te zien in een video in de Mediatheek.
In onderstaande situatie heeft Wijnaldum tijd en ruimte en ligt de bal speelklaar. De verdediger van Schotland moet dus de diepte bespelen. Hij kijkt echter alleen maar naar de bal, waardoor hij niet weet wat Weghorst doet. Die ontvangt de bal in het strafschopgebied van Schotland.
Dan het eerste doelpunt van Nederland. Timber dribbelt in en de bal ligt speelklaar. Wijnaldum herkent dat en gaat diep. De centrale verdediger van Schotland staat nog niet ingedraaid en mist daarom net een fractie van een seconde om Wijnaldum van een assist af te houden.
Nog een voorbeeld. De Vrij speelt de bal diep. De rechtsback van Schotland staat nog niet ingedraaid. De rechter centrale verdediger wel (enigszins), maar hij begint nog niet met sprinten voordat de bal getrapt wordt. Wijndal ontvangt de dieptepass, speelt een teruggetrokken voorzet, Depay stapt over de bal heen, maar Weghorst mist de bal.
Goede uitvoering
Vaak genoeg werd dit spelprincipe overigens ook wel goed uitgevoerd. Ook hiervan kunnen abonnees op de Mediatheek de bewegende beelden zien.
Een eerste goede voorbeeld is hier te zien. De verdediger van Schotland herkent de diepte, staat ingedraaid en sprint alvast terug. Zou de bal van Weghorst op Depay zijn aangekomen, dan had de verdediger in kunnen grijpen en een kans kunnen voorkomen.
In onderstaande situatie gaat de linksback van Schotland diep. Dumfries herkent het, draait in en sprint alvast voordat de bal komt. Ingrijpen blijkt niet nodig, omdat De Vrij onderschept.
Dat doet De Vrij ook in onderstaande situatie. Hij draait in om de diepte te kunnen bespelen als de Schotse spits zou besluiten om diep te gaan. In plaats daarvan blijft hij staan en speelt zijn teamgenoot hem in de voeten aan.
In plaats van enkel en alleen de diepte er uit te halen, staat De Vrij zo ingedraaid dat hij ook gemakkelijk weer vooruit kan draaien om een pass in de voeten te onderscheppen.
